Horizon
Uitgeput werpen ze zich op het strand
Het schuim op de lippen
De vingers graaiend naar houvast
Onder de eerste lentezon
Miljoenen gefluisterde reisverhalen
Als een onophoudelijke ruis
De wind legt teder
Zout op je huid
En voert je laatste gedachten mee.
Karel Brits
13 maart 2001
Het schuim op de lippen
De vingers graaiend naar houvast
Onder de eerste lentezon
Miljoenen gefluisterde reisverhalen
Als een onophoudelijke ruis
De wind legt teder
Zout op je huid
En voert je laatste gedachten mee.
Karel Brits
13 maart 2001
Reacties op dit gedicht
| Anneke Van Nuffel: | Dinsdag, juni 25, 2002 17:11 |
| hans zegt genoeg knuffel ann |
|
| Hans Winter: | Donderdag, november 01, 2001 00:26 |
| Zo kun je opgaan in het gebeuren en je gedachtestroom even laten voor wat die is. Een mooi beschreven ervaring met een tweede - diepere - laag, die van de pijnlijke ervaring die verwond heeft. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Karel Brits | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 oktober 2001 | ||
| Thema's: | ||