Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
14
14
nachtkou wordt verdreven
schitterende zon opgaand
kou in ons hart verdrijven
door meer aan elkaar denken
streven altijd maar streven
naar ideaal niet bereikbaar
zo lijkt het maar hoe hoog
moet de lat worden gelegd
kleine stapjes maken een grote
cadans van doorgaan voortgaan
stug gestaag niet gehinderd van
enige remming tegenwinden
nog veertien dagen te gaan
veertien dagen die een jaar
opnieuw laten starten een
jaar om af te ronden voort
voortgaan is alles net zolang
ademhaling doorgaat net
zolang zon schijnt direct of
achter de prachtige wolken
mens je kunt niet stilstaan
je moet voortgaan in klagend
vragende problemen die nooit
als sneeuw zullen verdampen
14JAN2006 2115
Reacties op dit gedicht
wileo vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
wileo
Gecontroleerd door:
Sheena
Gepubliceerd op:
14 januari 2006
Thema's:
[Delen]
[Leven]
[Toekomst]