Mich
uitdeinende concentrische cirkels
weerkerende rust
make-up en een geforceerde lach
verbergen een rimpelend verdriet
je kinderen baren zorgengolven
en de dijk die je had opgeworpen
blijkt niet stevig genoeg
tranen vloeien de rivier in
en worden meegenomen door de stroom
hier leg je het aanhoudende gekibbel
kabbelend het zwijgen op
maar onder het verstilde oppervlak
blijft het problemen kolken
Karel Brits
31 augustus 2000
weerkerende rust
make-up en een geforceerde lach
verbergen een rimpelend verdriet
je kinderen baren zorgengolven
en de dijk die je had opgeworpen
blijkt niet stevig genoeg
tranen vloeien de rivier in
en worden meegenomen door de stroom
hier leg je het aanhoudende gekibbel
kabbelend het zwijgen op
maar onder het verstilde oppervlak
blijft het problemen kolken
Karel Brits
31 augustus 2000
Reacties op dit gedicht
| Anneke Van Nuffel: | Dinsdag, juni 25, 2002 17:15 |
| net alsof ik hem bewust nooit heb aangeklikt,had al gevoel dat deze op mijn gemoed ging werken je schrijft zo mooi karel liefs anneke |
|
| betty: | Vrijdag, januari 11, 2002 09:21 |
| deze is mijn favoriet ik ga nooit nog mijn zorgen verstoppen achter make-up heb ik jaren gedaan geforceerde lachjes en neen er is niets problemen zijn er altijd klein of groot maar deze mogen niet blijven aanslepen problemen dienen opgelost te worden en mogen zeker niet weggestopt worden groetjes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Karel Brits | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 oktober 2001 | ||
| Thema's: | ||