Woorden schrijven flarden cohesie
net zoals de klankenraadsels
die je tien jaar geleden de wereld instuurde.
Heden en verleden, leven en dood
raakten elkaar in jouw wazige ogen
die voor ons niet meer leesbaar waren.
En zo stierf je
met elke wimperknip
een beetje meer.
Karel Brits
1 februari 2001