Te bang om alleen te zijn.
De verlangen naar een jongen in mijn leven.
Het verliefde gevoel wat fijn.
Maar het angstzweet die me uitbreekt,
als een jongen te dichtbij komt.
Ik had een jongen ooit mijn vertrouwen gegeven.
Maar die heeft hij weggegooit alsof het niks was.
De verdriet die ik had,
toen ik zijn mail las.
De pijn die hij mij bezorgde,
was groeimiddel voor mijn angst.
Ik ren weg, raak gefrustreerd,
weet niet wat ik moet doen.
Raak al in paniek van een zoen.

Ik heb mijn tijd nodig om te rusten.
Om even geen jongen in me leven te hebben.

Maar er is een jongen die me leuk vind,
en ik hem maar ik ben zo bang.
Blijft dit gevoel nog lang.
Of gaat het weer heen.
Ik wacht en kijk hoe het loopt.
Ik weet dat liefde veel maakt in je leven.
Maar het heeft ook één nadeel, het sloopt.