
Jou laatste woorden vergeet ik niet
Vanmorgen in het ziekenhuis even bij jou griet
Mijn dochter was met mij mee
Dus liepen we zeer gedwee
De kant van jou kamer op
En het was echt een enorme strop
Toen ik je zag was ik zo geschrokken
Dat ik mijn tranen moest bedwingen
Elke keer denk ik weer
Dit is de laatste keer dat ik je zie
Zo ziek ben je wie trekt je er door heen
Zie jij de zon wel eens schijnen om je heen
Ik ging na een tijdje weer bij jou vandaan
Jij met tranen in je ogen zei nog dank je wel
Heel zacht fluisterde je in mijn oor
Ik hou van jou hou je taai hoor
Mijn tranen kon ik niet meer tegen houden
En zei, ik ook van jou ik zal morgen voor je duimen
| mums: | Maandag, januari 16, 2006 21:13 |
| erg is dit he. maar je bent er nog voor haar. sterkte meid, zal morgen ook duimen. liefs mums |
|
| L.Bert: | Maandag, januari 16, 2006 18:46 |
| Heel, heel ontroerend gedicht. Lieve mensen, veel sterkte! | |
| L!@: | Maandag, januari 16, 2006 18:44 |
| heftig.....wij duimen ook mee.. | |
| switi lobi: | Maandag, januari 16, 2006 18:26 |
| Lieverd......ik duim met je mee. Sterkte....liefsliefs, switi lobi |
|
| m@rcel: | Maandag, januari 16, 2006 18:07 |
| stilmakend....zal morgen ook duimen heel veel sterkte Liefs m@rcel |
|
| Auteur: myrkvi | ||
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 16 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||