Ik ben dat meisje..
Ik zie een meisje,
klein en bang,
is niet meer haarzelf,
heeft zichzelf niet in bedwang.
Ik ken een meisje,
die wilt niet meer hier zijn,
wil voorgoed weg gaan,
en verlost zijn van haar pijn.
Ik hoor een meisje,
huilend van verdriet,
vrienden proberen haar te helpen,
maar het lukt ze niet.
Ik herken iemand in dat meisje,
maar toegeven zal ze niet,
dat meisje blijft sterk voor haarzelf,
geen één persoon die het ziet.
klein en bang,
is niet meer haarzelf,
heeft zichzelf niet in bedwang.
Ik ken een meisje,
die wilt niet meer hier zijn,
wil voorgoed weg gaan,
en verlost zijn van haar pijn.
Ik hoor een meisje,
huilend van verdriet,
vrienden proberen haar te helpen,
maar het lukt ze niet.
Ik herken iemand in dat meisje,
maar toegeven zal ze niet,
dat meisje blijft sterk voor haarzelf,
geen één persoon die het ziet.
Reacties op dit gedicht
| kutkind: | Woensdag, januari 18, 2006 20:03 |
| mooi gedicht sterkte |
|
| FaceYourDemons: | Woensdag, januari 18, 2006 18:41 |
| Mooi gedicht! Je moet jezelf inderdaad niet proberen weg te stoppen. Je hoeft niet altijd sterkt te zijn. Liefs, |
|
| detjuhh: | Dinsdag, januari 17, 2006 14:50 |
| idd indrukwekkend! laat mensen jou echte ik zien!! je bent t zo waard.. koppii op hoor.. kusz |
|
| watspreektjouaan: | Dinsdag, januari 17, 2006 07:49 |
| Indrukwekkend gedicht... | |
Over dit gedicht
| Auteur: **siorac | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 16 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||