als confetti op je ziel
als de haan op een ochtend
het kraaien aan je wenen laat
en als de dag van je leven
een einde kent en begint
als honing smaakt je bloed
op een feest van tranen
als confetti op je ziel
strijkt de stilte op je neer
Reacties op dit gedicht
| Alter_Ego: | Woensdag, februari 01, 2006 16:48 |
| en de stilte tot zeker een dikke 3 minuten na dit gedicht is voelbaar aanwezig onder die laag confetti... ik zeg het nog eens... ik lees je te weinig, mijn gemis au revoir AE |
|
| Mathilde: | Dinsdag, januari 17, 2006 20:49 |
| wow... dit pakt me! lees en herlees... wordt steeds beter! liefs, mathilde |
|
| Oorlam: | Dinsdag, januari 17, 2006 16:05 |
| cool! | |
| Cheeke: | Dinsdag, januari 17, 2006 15:42 |
| Prachtig mooi... Liefs, Cheeke |
|
| Innerchild: | Dinsdag, januari 17, 2006 13:18 |
| Klinkt goed ! Héél goed zelfs ! Doei, Inner |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Het Gejefte | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 17 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||