Het vonnis wordt geveld.
Word ik het huis,
van een teneergeslagen gevoel.
Teruggehouden vooruitgang,
zijn mijn dagen geteld.
Ga nog in beroep,
maar ze begrijpen niet wat ik bedoel.
Wordt mijn gerechtigheid,
hier in het kruis gevat.
Kunnen al mijn principes aan de kant.
Hoe ik curieus,
beland naast het pad.
Ligt heel mijn redelijkheid,
in wildverband.
Huiverig, trek ik mijn verklaring in.
Vrijheid sijpelt weg via een trechter.
Geef maar toe,
het heeft geen zin.
Het is een kronkel,
die speelt voor eigenrechter.
MizzTeaQ: | Vrijdag, januari 27, 2006 10:56 |
Jakkes , die verwarring toch... Dat kan zo veel 'verknoeien'... Liefs , |
|
Mathilde: | Woensdag, januari 18, 2006 22:09 |
ja, hier voel ik wel iets bij.. mooi geschreven! liefs, mathilde |
|
Marilène B.: | Woensdag, januari 18, 2006 17:28 |
triest gedicht!! mooi gedaan!! liefs Marilène |
|
Oorlam: | Woensdag, januari 18, 2006 17:07 |
don K.?;-) tof |
|
Auteur: Don Gallo | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 18 januari 2006 | ||
Thema's: |