Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
19
19
keer je om
nu het nog kan
keer je helemaal om
je kunt zelfs weer groeien
de mens is niets vreemd
graag zijn we stout doen
we wat we graag doen
totdat iemand streng zegt
dat moet je niet doen
dat is slecht voor je
daar wordt je heel ziek van
je mag het gewoon niet doen
de reflex kan heel goed werken
maar wij zijn niet meer afgesteld
op vermaningen hoe zeer we dat
soms willen wat kan ons dan nog
doen omkeren terugkeren
naar de goede kanten van
het leven zelfs de jeugd
gaat mateloos aan zichzelf
uit de cirkel waarin wij
ons ooit veilig waanden
alleen urgente noodzaak
crisis drijft ons terug
19JAN2006 0615
>>dit gedicht is een onderdeel
van een cyclus gedichten
aftellen van achtentwintig naar
de jaarkanteling en weer terug!!
Reacties op dit gedicht
wileo vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
wileo
Gecontroleerd door:
maria
Gepubliceerd op:
19 januari 2006
Thema's:
[Delen]
[Leven]
[Toekomst]