ik wil het voelen
ik wil het kunnen voelen en het dan laten gaan
ik wil het vergeten zodat ik door met het normale leven kan gaan
het zit te ver weg gestopt
maar het maakt tegelijkertijd me leven kapot
het is al weer een tijdje geleden
maar het behoort nog steeds niet tot me verleden
er is te vaak een gevoel of een moment wat er op lijkt
en dan denk ik weer terug aan die tijd
die tijd dat je me klappen gaf
en me zei dat ik niks waard was
al die emoties zitten diep in mij
en soms komen ze dichterbij
het maakt me verdrietig en zo bang
en het zet me tot die fucking drang
ik wil dat het me lukken gaat
maar het duurd nu al zolang en dat maakt me zo kwaad
ik wil het vergeten zodat ik door met het normale leven kan gaan
het zit te ver weg gestopt
maar het maakt tegelijkertijd me leven kapot
het is al weer een tijdje geleden
maar het behoort nog steeds niet tot me verleden
er is te vaak een gevoel of een moment wat er op lijkt
en dan denk ik weer terug aan die tijd
die tijd dat je me klappen gaf
en me zei dat ik niks waard was
al die emoties zitten diep in mij
en soms komen ze dichterbij
het maakt me verdrietig en zo bang
en het zet me tot die fucking drang
ik wil dat het me lukken gaat
maar het duurd nu al zolang en dat maakt me zo kwaad
Reacties op dit gedicht
| Jet van keken: | Donderdag, februari 23, 2006 07:44 |
| Ja wederom, heeft Hans, het weer mooi verwoord. sluit ik me helemaal bij aan. liefs Jet |
|
| Cheeke: | Zaterdag, januari 21, 2006 15:07 |
| Alles heeft zijn tijd nodig om het te verwerken! Het verleden kan men zomaar niet op één, twee drie afsluiten, maar denk aan je zoontje en probeer het van je af te smijten, door te praten, te dichten, te roepen, te vloeken...alles mag...als jij er je maar beter door voelt! Liefs en een fijn weekend gewenst! Cheeke |
|
| Artifex: | Vrijdag, januari 20, 2006 06:52 |
| Sommige dingen zijn te groot voor één mens. Stap over die drempel en zoek hulp. Het kan net dat duwtje geven, waar je nu blijft steken voor je gevoel. En bevalt het niet, stop je toch gewoon? Je bent zo sterk en je wilt zo graag. Liefs, Artifex. |
|
| Hans Winter: | Donderdag, januari 19, 2006 22:51 |
| wat je brak, kan langzaam helen, beetje bij beetje, daadje bij daad ga je vast delen hoe je wilt wezen, beleven hoe het is te zijn wat je te wachten, te worden staat. hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lisa21 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||