En nu lig ik hier
en denk ik aan toen
dat ene moment
die eerste zoen
en na die kus
was alles stil
in mijn hart was het warm
buiten was het kil
maar ook buiten bracht je warmte
warmte aan mijn zij
jouw armen om mijn heen
die persoon, dat was jij
bij ons eerste afscheid
gaf je me een zoen
je pakte mijn hand
ik wist niet meer wat te doen
ik was bang
dat het de laatste keer zou zijn
die avond, onvergetelijk
in mijn gedachten, zeer fijn
je mag me nooit loslaten
je bent een deel van mijn leven
deze situatie maakt mij onzeker
maar doen mij ook zweven
je zocht mij op in mijn omgeving
voor mij kwam jij
ik wist niet waar ik kijken moest
toen ik besefte: jij hoort bij mij
toen werden de dagen rustiger
ik zag je niet meer
maar die rust deed mij goed
ik miste je zeer
nu op een avond als deze
hoor jij naast me te zijn
maar diep van binnen ben ik bang
doe me geen pijn...