een paar weken
het duurt niet lang meer
Alles gaat zo vlug voorbij
Steed denk ik telkens maar weer
Geldt dit voor iedereen of alleen voor mij
Het leven is moeilijk te begrijpen
Mensen komen en mensen gaan
Sommige leven lang en sommige gaan langzaam verslijten
Het leven is één lange laan
Een laan zonder terug weg
Je kunt alleen maar vooruit
Niet achteruit dat is soms wel moeilijk zeg
Ziekenhuis in ziekenhuis uit
Zo is soms het leven waar je mee bent bekeken
Dat is dan het besluit
Mijn oma heeft nog maar een paar weken
Oma ik zal je missen liefs je kleindochter
Alles gaat zo vlug voorbij
Steed denk ik telkens maar weer
Geldt dit voor iedereen of alleen voor mij
Het leven is moeilijk te begrijpen
Mensen komen en mensen gaan
Sommige leven lang en sommige gaan langzaam verslijten
Het leven is één lange laan
Een laan zonder terug weg
Je kunt alleen maar vooruit
Niet achteruit dat is soms wel moeilijk zeg
Ziekenhuis in ziekenhuis uit
Zo is soms het leven waar je mee bent bekeken
Dat is dan het besluit
Mijn oma heeft nog maar een paar weken
Oma ik zal je missen liefs je kleindochter
Reacties op dit gedicht
| _Zonneschijn_: | Vrijdag, januari 20, 2006 19:33 |
| Zeer prachtig en wens jullie allen veel sterkte toe! Liefs |
|
| I, Lucifer: | Vrijdag, januari 20, 2006 19:29 |
| lief gedicht, heel mooi.... en je intentie heb je heel goed verwoord. Ontroerend, dit. liefs, Luc. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bianca Grotenhuis | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 20 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||