Orphan Angel: | Vrijdag, november 02, 2001 11:12 |
Een heel klein beetje zitten die kamers in je hart... in je herinneringen... daar kom je ze ook tegen, de mensen die je dierbaar zijn. Waar ze op dat moment ook zijn. Daar vind je warmte en voel je hun liefde. Daar kan je zijn, als je het even stil maakt om je heen en als je kijkt in de wolkenkamers van je hart. Lieve knuffel, Orphan Angel |
|
folkert: | Vrijdag, november 02, 2001 00:46 |
He lieverd een heel mooi gedicht. Ik hoop dat het zo zal zijn na de dood. Maar helaas weet ik gewoon dat er niks is na de dood. Dat is mijn mening. Maar wie weet dat waar je in geloofd, dat je dat na de dood ook tegen komt. Mooi geschreven. Liefs Folkert |
|
Robski: | Donderdag, november 01, 2001 20:34 |
Ik word er gewoon emotioneel van dit te lezen... *slik* erg mooi hoor... *zucht* liefs en 'n dikke knufffff Rob |
|
manuella smit: | Donderdag, november 01, 2001 20:01 |
ik vindt dit gedicht erg mooi Dotje en waar..want ook ik weet nu dat als ik straks naar boven ga..iemand op mijn wacht.mijn vader namelijk | |
bevertje: | Donderdag, november 01, 2001 19:47 |
Heel mooi gedicht en we hebben het er al over gehad he... je zal dus eigenlijk altijd mensen moeten missen... Knuffie bevertje |
|
Auteur: dotje | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 01 november 2001 | ||
Thema's: |