Moeder natuur
Ik zie in mijn moeder een levend wezen.
Zij bied mij een thuis wat heb ik te vrezen?
Nu hoor ik hoe ze door al die vuiligheid braakt.
Door zuur en lawaai volledig uit balans is geraakt.
Onze hebzucht draait tegendraads om haar as.
Sloopt al haar rijkdom die ooit zo zuiver was.
Zien we dan niet dat het haar niet bekomt?
Wachten we nog enkel af tot haar stille hart verstomd.
Ooit zoeken we nog toekomst in een ver verleden.
Maar ik koester een droom die begint in het heden.
Ik sluip wat dichter en schat haar waarde.
Dankbaar voor mijn plek tussen hemel en aarde.
Zij bied mij een thuis wat heb ik te vrezen?
Nu hoor ik hoe ze door al die vuiligheid braakt.
Door zuur en lawaai volledig uit balans is geraakt.
Onze hebzucht draait tegendraads om haar as.
Sloopt al haar rijkdom die ooit zo zuiver was.
Zien we dan niet dat het haar niet bekomt?
Wachten we nog enkel af tot haar stille hart verstomd.
Ooit zoeken we nog toekomst in een ver verleden.
Maar ik koester een droom die begint in het heden.
Ik sluip wat dichter en schat haar waarde.
Dankbaar voor mijn plek tussen hemel en aarde.
Reacties op dit gedicht
| Zeeroosje: | Vrijdag, november 02, 2001 10:24 |
| prachtig Elly, ja veel geven ze niet meer om deze aarde, zuiver lucht heb je niet veel, vuilnis wordt overal achtergelaten. Je kan enkel nog dromen. Liefs Roosje | |
| arie: | Vrijdag, november 02, 2001 06:14 |
| Mag ik met jou mee dromen Elly.. Het is inderdaad nog niet te laat liefs,arie |
|
| Jessica de jong: | Donderdag, november 01, 2001 23:59 |
| wouw mooi geschreven Knufff Jessica |
|
Over dit gedicht
| Auteur: elly | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 01 november 2001 | ||
| Thema's: | ||