Uit haar dagboek..
Uit het dagboek van een klein meisje..
'Ik weet niet wat ik vandaag heb gedaan
het enige wat ik weet is dat ik bij het station heb gestaan
ik weet niet wat ik wilde, waar ik heen wou
ik stond zonder jas, om 7 uur 's ochtends in de kouw
bij de trein, ik weet niet eens hoe ik uit huis ben gekomen
ik had niet eens geld mee genomen
ik stond daar, de tranen liepen over mijn gezicht
een man die zijn hond uit liet zei tegen zijn vrouw 'die hoort daar in het gesticht'.
'En jij mijn lief dagboek, bent het enige wat ik bij me heb
ik wil niet naar huis, ik weet het, ik ben gek
hoe ik aan geld moet komen zou ik ook niet weten
ik heb nog wel een appel bij als ik zin heb om te eten
alleen is het zo koud zonder jas
ik zie mezelf in elke plas
en denk hoe ben ik hier gekomen
het enige dat ik weet is dat ik niet meer thuis aan kan komen.'
Lief dagboek,
Dit is nu het eind van mijn tweede dag 'op straat'
ik sprak met een jongen, die me zei dat het zo niet meer gaat
ik heb vanacht bij hem geslapen,
of eigenlijk heb ik alleen maar met hem zitten praten
hij was heel aardig en gaf me zijn deken
maar vanmorgen toen hij nog sliep ben ik toch maar een klein briefje geschreven
'Sorry lieve jongen, ik kon hier niet blijven, bedankt voor je deken, maar je hebt hem zelf nodig, maak je geen zorgen om mij, misschien zie je me hier nog wel eens terug.'
Nu zit ik hier tegen die boom waar ik vroeger altijd bij speelde
en ik heb al zoveel kleine gedichtjes geschreven
maar ik weet niet meer wat ik moet doen, ik ben te jong voor deze kou
dus ik wil je nog even zeggen dat ik ziels veel van je hou
en zeg tegen papa en mama dat ze zich geen zorgen om me moeten maken
het was mijn eigen idee om er een eind aan te maken.'
Lief dagboek,
Ik sta nu bij het meertje, op de grote brug
ik kan nu echt niet meer terug
ik wilde alleen nog zeggen dat je goed voor de kat moet zorgen
en mijn broer een kusje moet geven morgen
als ze jou vinden, en mij kwijt zijn
Bedankt, dat je voor drie jaar mijn dagboek wilde zijn.
heel veel liefs en mijn laatste kus,
E.
(Geschreven n.a.v een meisje dat in mijn gedachten verscheen, en helaas veel te jong is gestorven, als ze ooit echt heeft bestaan.)
'Ik weet niet wat ik vandaag heb gedaan
het enige wat ik weet is dat ik bij het station heb gestaan
ik weet niet wat ik wilde, waar ik heen wou
ik stond zonder jas, om 7 uur 's ochtends in de kouw
bij de trein, ik weet niet eens hoe ik uit huis ben gekomen
ik had niet eens geld mee genomen
ik stond daar, de tranen liepen over mijn gezicht
een man die zijn hond uit liet zei tegen zijn vrouw 'die hoort daar in het gesticht'.
'En jij mijn lief dagboek, bent het enige wat ik bij me heb
ik wil niet naar huis, ik weet het, ik ben gek
hoe ik aan geld moet komen zou ik ook niet weten
ik heb nog wel een appel bij als ik zin heb om te eten
alleen is het zo koud zonder jas
ik zie mezelf in elke plas
en denk hoe ben ik hier gekomen
het enige dat ik weet is dat ik niet meer thuis aan kan komen.'
Lief dagboek,
Dit is nu het eind van mijn tweede dag 'op straat'
ik sprak met een jongen, die me zei dat het zo niet meer gaat
ik heb vanacht bij hem geslapen,
of eigenlijk heb ik alleen maar met hem zitten praten
hij was heel aardig en gaf me zijn deken
maar vanmorgen toen hij nog sliep ben ik toch maar een klein briefje geschreven
'Sorry lieve jongen, ik kon hier niet blijven, bedankt voor je deken, maar je hebt hem zelf nodig, maak je geen zorgen om mij, misschien zie je me hier nog wel eens terug.'
Nu zit ik hier tegen die boom waar ik vroeger altijd bij speelde
en ik heb al zoveel kleine gedichtjes geschreven
maar ik weet niet meer wat ik moet doen, ik ben te jong voor deze kou
dus ik wil je nog even zeggen dat ik ziels veel van je hou
en zeg tegen papa en mama dat ze zich geen zorgen om me moeten maken
het was mijn eigen idee om er een eind aan te maken.'
Lief dagboek,
Ik sta nu bij het meertje, op de grote brug
ik kan nu echt niet meer terug
ik wilde alleen nog zeggen dat je goed voor de kat moet zorgen
en mijn broer een kusje moet geven morgen
als ze jou vinden, en mij kwijt zijn
Bedankt, dat je voor drie jaar mijn dagboek wilde zijn.
heel veel liefs en mijn laatste kus,
E.
(Geschreven n.a.v een meisje dat in mijn gedachten verscheen, en helaas veel te jong is gestorven, als ze ooit echt heeft bestaan.)
Reacties op dit gedicht
| QueenBee: | Donderdag, februari 02, 2006 16:38 |
| wauw.. wat een mooi gedichtje.. hij is echt heel mooi.. ben er echt stil van geworden.. *zwijgt* kus, liefs |
|
| _-_joyce_-_: | Donderdag, januari 26, 2006 17:50 |
| super mooi hhvvj |
|
| *_- myself -_*: | Zondag, januari 22, 2006 20:42 |
| Heel mooi veel liefs Tessa |
|
| #..Fallen Angel: | Zondag, januari 22, 2006 13:47 |
| Hej lieverd Wouw.. Mooi... Dat is toch een geest meisje dat je ziet... of hoort... Ik ben er stil van Mooi!!! HVJ WJNMK KUS KNUFF |
|
| * nesje *: | Zondag, januari 22, 2006 13:15 |
| Heel mooi geschreven, ben er stil van geworden... Liefs, Vanessa |
|
| eilahtan: | Zaterdag, januari 21, 2006 23:17 |
| echt met een brok in mijn keel gelezen ik schrok eerst wel hoor prachtig geschreven met heel veel inhoud liefs kus nathie | |
| -Just Mii-: | Zaterdag, januari 21, 2006 23:11 |
| Wauww.. ben sprakeloos Zooo mooi .. Zoveel emotie .. super mooi! xkusjx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stella Complete | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||