Loslaten…
Loslaten…
Belastend verleden,
bedreigt mij zelfs heden…
Trauma en verdriet,
komt door gesprekken uit het niet…
Naar boven drijvend,
het lijkt soms blijvend…
Een boek, een nieuwe bladzijde,
komt weer opnieuw maar boven…
Altijd weer verwerken,
het zuur en bitterheid,
van wat ik ooit moest geloven…
Het erkennen, is steeds herkennen,
aan de teloorgang van dat leven..
Aan hun gebrek aan eigen identiteit,
kan ik nog steeds niet wennen…
Hun gebrek aan eigen identiteit,
resulteert in gebrek aan (zelf) respect…
Het lijkt soms mooi te wezen,
het is slechts uiterlijke schijn,
hun innerlijk vol roof,
doet mij vele angsten vrezen..
Van dit vreemd, bizarre geloof!
Dit geeft bitterheid, verdriet en haat,
zou het ooit mogelijk zijn
vrij te wezen, dat ik het echt loslaat….
Zij veranderen nooit, hun idee gestoord,
enige waar ik voor moet zorgen,
dat het mijn leven niet verstoord…
Naar buiten toe, lijken deze mensen aardig,
wie dieper in hun leven kijkt,
ziet hun gedrag en leven
soms respectloos,
ja, mensonwaardig…..
John
Belastend verleden,
bedreigt mij zelfs heden…
Trauma en verdriet,
komt door gesprekken uit het niet…
Naar boven drijvend,
het lijkt soms blijvend…
Een boek, een nieuwe bladzijde,
komt weer opnieuw maar boven…
Altijd weer verwerken,
het zuur en bitterheid,
van wat ik ooit moest geloven…
Het erkennen, is steeds herkennen,
aan de teloorgang van dat leven..
Aan hun gebrek aan eigen identiteit,
kan ik nog steeds niet wennen…
Hun gebrek aan eigen identiteit,
resulteert in gebrek aan (zelf) respect…
Het lijkt soms mooi te wezen,
het is slechts uiterlijke schijn,
hun innerlijk vol roof,
doet mij vele angsten vrezen..
Van dit vreemd, bizarre geloof!
Dit geeft bitterheid, verdriet en haat,
zou het ooit mogelijk zijn
vrij te wezen, dat ik het echt loslaat….
Zij veranderen nooit, hun idee gestoord,
enige waar ik voor moet zorgen,
dat het mijn leven niet verstoord…
Naar buiten toe, lijken deze mensen aardig,
wie dieper in hun leven kijkt,
ziet hun gedrag en leven
soms respectloos,
ja, mensonwaardig…..
John
Reacties op dit gedicht
| jessica-genders: | Vrijdag, maart 31, 2006 18:17 |
| mooi gedicht word er stil van | |
| rock4u: | Zaterdag, januari 28, 2006 16:52 |
| Heel rakend geschreven, echt mooi, kus+sterkte, rock4u |
|
| Anneke van Dijk-Ploeg: | Zondag, januari 22, 2006 12:41 |
| op een gegeven moment ben je verantwoordelijk voor jezelf, voor je denken en doen,dan kun je de keuze maken om het verleden achter je te laten. Kies voor een gelukkig HEDEN! namasté, An |
|
| eilahtan: | Zondag, januari 22, 2006 12:18 |
| wauw echt met zoveel gevoel geschreven ik hoop dat je het eens los kan laten sterkte liefs nathie | |
Over dit gedicht
| Auteur: john pol | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 22 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||