Mijn geluk zou korten de dag zo mistig, geen vogel zag ikdoor het grauwe gordijnmaar voelde een ogenblikdat geluk stromen op mijn terreinin de vroegte van het landdat mij toebehoorde zo langzamerhand dampen vlogen in flarden over het waternaar oorden niet te volgen alsof er een soort van amfitheater mij het alles niet liet overzien en verbolgenmijn geluk zou kortenals ik mij in het grijze zou willen storttenwillem
| eilahtan: | Zondag, januari 22, 2006 22:32 |
| stort jij je nou maar op je gedichten dan komt het echt wel goed super liefs nathie |
|
| hiljaa: | Zondag, januari 22, 2006 14:13 |
| grijs maar met vele tinten !!!! knufliefs--hiljaa-- |
|
| HIJ&ZIJ: | Zondag, januari 22, 2006 12:23 |
| Mooi geschreven dit, herken het gevoel wel, liefs, |
|
| Peter van der Linden: | Zondag, januari 22, 2006 11:31 |
| Niet doen Willem, zoek de zon op! Al schijnt die hier nu niet. Het ga je goed, Peter. |
|
| L!@ & Elze : | Zondag, januari 22, 2006 11:01 |
| hier schijnt de zon Willem... kom je ook even bakkie doen? groetjes, |
|
| Auteur: lommert | ||
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 22 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||