Sneeuw
Elke witte kristal
dwarrelt zijn eigen weg
om éénmaal beneden
een tapijt te maken.
Een wereld zo mooi,
zo maagdelijk wit,
dat het zonde is
om het aan te raken.
dwarrelt zijn eigen weg
om éénmaal beneden
een tapijt te maken.
Een wereld zo mooi,
zo maagdelijk wit,
dat het zonde is
om het aan te raken.
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Zondag, januari 22, 2006 12:16 |
| O ja, stil laten liggen.....vind ik ook altijd! Liefsliefs, fijne dag! switi lobi |
|
| eilahtan: | Zondag, januari 22, 2006 11:22 |
| daar heb je helemaal gelijk in mooi verwoord hoor liefs nathie | |
Over dit gedicht
| Auteur: creadea | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 22 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||