meer der wanhoop
zittend aan het meer
dat ik ondertussen zelf
bij elkaar gehuild heb
bekijk ik mijn weerspiegeling
en zie m’n eigen ik
zittend nog maar zodra
ik iets verder onderuitzak
glijd ik uit, en val ik
ik wil het niet, ik wil
met opgeheven hoofde gaan
zittend nog probeer ik
langzaam weer op te staan
maar steeds wanneer ik
mijn benen weer onder me voel
word ik onderuit gehaald
zittend aan het meer
der wanhoop nu
lijkt het te overstromen
en wens ik in de sleur
van het water mee te gaan
-lisette-
dat ik ondertussen zelf
bij elkaar gehuild heb
bekijk ik mijn weerspiegeling
en zie m’n eigen ik
zittend nog maar zodra
ik iets verder onderuitzak
glijd ik uit, en val ik
ik wil het niet, ik wil
met opgeheven hoofde gaan
zittend nog probeer ik
langzaam weer op te staan
maar steeds wanneer ik
mijn benen weer onder me voel
word ik onderuit gehaald
zittend aan het meer
der wanhoop nu
lijkt het te overstromen
en wens ik in de sleur
van het water mee te gaan
-lisette-
Reacties op dit gedicht
| watspreektjouaan: | Maandag, januari 23, 2006 09:05 |
| Inderdaad heel mooi. Maar ook heel veel sterkte joh!!! |
|
| Reiger: | Zondag, januari 22, 2006 22:08 |
| Een droef, maar werkelijk prachtig dicht.... | |
Over dit gedicht
| Auteur: how*to*go | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 22 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||