Visserslatijn
Een grote groene paraplu
en een schamel tentje,
met daarin wat spullen
van een vissers-ventje.
Het regent maar dat deert hem niet
hij gaat heel even staan
en hoopt dat hij vandaag
iets aan de haak zal slaan.
En komt hij s avonds thuis
dan ving hij er een dozijn
maar misschien, ik weet het niet
is dat wel visserslatijn.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zaterdag, november 03, 2001 00:10 |
| Ik ken een verwoeid visser die zijn vriendin belt als hij een grote aan de haak heeft geslagen; zij komt dan een foto maken. Ondertussen vertelt hij natuurlijk van al die andere. Visserslatijn is mobiel geworden, maar leuk blijft het. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Huting |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 02 november 2001 | ||
| Thema's: | ||