Naar aanleiding van het gedicht van Michris [ verdomde eenzaamheid
jouw lente is als bloemen
zoals vormloos door eeuwen strijkt
en ten ruste het leven voor altijd sterft
waar zelfs de hoogste bergen tot stof vergaan
zul jij als ziel voor altijd naast de sterren staan
hoe éénzaamheid de tranen dooit
en kilte de stemmen tot zwijgen toe
beroerd is toch jouw ware zijn
met liefde voor eeuwig getooid
jouw lente is als bloemen en staat
te lezen in je ogen en als jij
dan ó zo klein als kind ongewenst
de grote zeeën hebt ontbeerd kun
je nu voorzichtig zwemmen, kijk
naar mij ik heb het ook geleerd
Elze
michris: | Zondag, april 30, 2006 23:38 |
Mooi mens ben je Ik wist het al Maar heb het vandaag weer gehoord... liefs, michris |
|
L!@: | Maandag, januari 23, 2006 18:10 |
prachtig | |
Klaes: | Maandag, januari 23, 2006 12:54 |
mooi beantwoord groet/klaes |
|
michris: | Maandag, januari 23, 2006 00:07 |
Ik heb je gemaild als antwoord op dit gedicht. ik denk dat ik genoeg heb gezegd. liefs, michris |
|
Gert: | Zondag, januari 22, 2006 22:52 |
Prachtig mooi Elze. Liefs, Gert |
|
Annemieke van der Ven: | Zondag, januari 22, 2006 21:45 |
Met zoveel gevoel geschreven... Liefs Annemieke |
|
switi lobi: | Zondag, januari 22, 2006 21:12 |
Zo lief integer geschreven... Liefsliefs, switi lobi |
|
mums: | Zondag, januari 22, 2006 20:31 |
wat lief, heb het gedicht eerst even gelezen, en dit is een geweldige reactie daar op. liefs mums |
|
Auteur: elze | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 22 januari 2006 | ||
Thema's: |