*De tijd tikt verder*
Met pijn en moeite ga ik door met mijn leven
Terwijl ik al zoveel van mezelf heb gegeven
Soms kan ik echt niet meer
En doet alles me zeer
Ik ben mezelf al jaren verloren
jullie zien alleen mijn lichaam
Een omhulsel waarin ik ben geboren
De echte ik is ver weggestopt
Mijn gevoelens, niet laten merken
Ver weg in een kamer van mijn hart gepropt
Alweer heb ik in mijn arm gesneden
Het omzetten van mijn geestelijke pijn
Dit is nog niet 1/100 van mijn verleden
Had dit allemaal zo moeten zijn?
Morgen om 10 uur ‘s ochtends wordt ik opgenomen
Slapen, nee dat gaat niet
Mijn tranen blijven stromen
De tijd tikt verder
Van de vrijheid wil ik nog ervaren
Het lukt maar niet
ik blijf naar de klok staren
Jaar in, jaar uit
Overwon ik elke pijn
Vanaf mijn geboorte wilde ik graag gelukkig worden
Maar dat mocht blijkbaar niet zo zijn..
Reacties op dit gedicht
| fox_bert: | Woensdag, januari 25, 2006 12:24 |
| sterkte. je hebt in ieder geval een goede stap gezet. en die is verdompt moeilijk. Je kan trots op jezelf zijn, een hele grote stap in de richting waar je komen wilt. ga zo door en het gaat je lukken. groeten Bert |
|
| memory: | Dinsdag, januari 24, 2006 11:28 |
| heel veel sterkte.. en ik hoop dat je toch eens gelukkig gaat worden!! veel liefs |
|
| m@rcel: | Maandag, januari 23, 2006 13:39 |
| maar ik hoop voor jou dat de toekomst veel liefde, geluk en zonneschijn mag brengen. Knuff/liefs m@rcel |
|
| arie.v.d.zalm: | Maandag, januari 23, 2006 11:55 |
goed neer gezet |
|
Over dit gedicht
| Auteur: manon18 | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 23 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||