Eerste de mens dan god
Waar was jij
toen ik mijn handen vouwde
de dood al droeg op mijn gelaat
de kou als onverlaten
zo stierf ik in al mijn neder
jij gaf een glimlach op mijn wang
een zomerse besef
verrees er in mijn geest
ik verliet de kille avonduren
als jij mijn lief
er niet was geweest
zelfs geen god kan meer dan jij
zoals de angst hem heeft geschapen
verblij ik mij met jou
jij mijn lief mijn eeuwig trouw
Jan van Dord: | Maandag, januari 23, 2006 21:04 |
t' Word eentonig he? Maar deze is ook heel bijzonder!!! jan |
|
Hans Winter: | Maandag, januari 23, 2006 20:06 |
werd god tot schepper, dan behoort hem de oorsprong en ooit de voltooiing van ons, waarlijk elkaars wederhelft in zijn eenheid onderweg. hans |
|
vlokje: | Maandag, januari 23, 2006 19:59 |
Schitterend!!! liefs sylvia |
|
L!@: | Maandag, januari 23, 2006 17:45 |
prachtig gedicht .. zal Lia vast en zeker kei blij mee zijn.. laifs, die andere L!@ |
|
hiljaa: | Maandag, januari 23, 2006 14:32 |
zooooooooooooo mooi! keiiiiiiiii liefffffff! tvrouwke zal weer gelukkig zijn! knufliefs--hiljaa-- |
|
Romantisch meisje: | Maandag, januari 23, 2006 13:30 |
Schitterend! Liefs |
|
Klaes: | Maandag, januari 23, 2006 12:51 |
diepzinnig groet/klaes |
|
m@rcel: | Maandag, januari 23, 2006 12:50 |
wauwwwwww wat is dit schitterbaar mooi Liefs m@rcel |
|
Cheeke: | Maandag, januari 23, 2006 12:08 |
Wat een ode... Liefs, Cheeke |
|
erje: | Maandag, januari 23, 2006 11:22 |
mooi hoor je hebt echt een godin, aanbid haar geroeten erje |
|
Niniki: | Maandag, januari 23, 2006 11:10 |
erg mooi...... Knuffie Nini |
|
psychin: | Maandag, januari 23, 2006 10:37 |
wat laif weer deze, Laifs |
|
~MeLoDy~: | Maandag, januari 23, 2006 10:32 |
wow...prachtig... gr. MeLoDy |
|