Haar ogen leken water, al traande ze niet.
Haast bijna verdronken in de bol van haar verdriet.
Haar lichaam doorzichtig, haast verdwenen.
In de mistrieuze mist, die plots was verschenen.
Haar handen voor haar ogen, niemand om haar heen.
Als lappenkind ben je eenzaam en vaak alleen.
Zachtjes mee getrokken in het moeras van het verleden.
Laatste blik, laatste groet en plots was ze overleden.
rock4u: | Maandag, januari 23, 2006 21:11 |
Prachtig.. echt heel rakend.. ... xxx |
|
Marilène B.: | Maandag, januari 23, 2006 20:49 |
die beschrijving van die persoon is echt heel sprekend!! en dat einde... echt heel mooi!! liefs Marilène |
|
Deep Wishmaster: | Maandag, januari 23, 2006 20:47 |
plotseling einde prachtig neergezet zo liefs DW |
|
Auteur: Fantasy | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 23 januari 2006 | ||
Thema's: |