Wanneer de dooi
Wanneer zal de dooi
Jou hart bereiken
Om al wat bevroren
Is van binnen te
Doen smelten zodat ik
Je kan laten voelen
Dat je van binnen
Ook zacht kan zijn
Wanneer zul je van binnen
Voelen dat een zonnestraal
In de lente vanuit
De bevroren grond
Ontdooit en je laat zien
Dat je opnieuw kunt
Stralen in kleurenpracht
Wanneer jij van binnenuit
De warmte van de zon
De sterren in de hemel
In warmte kunt ontvangen
Zodat de bevroren tranen
Voorgoed zullen verdwijnen
En de kilte plaats maakt
Voor een warm echt mens
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Dinsdag, januari 24, 2006 10:11 |
| Erg, érg mooi......liefsliefs, switi lobi | |
| Peter van der Linden: | Dinsdag, januari 24, 2006 01:00 |
| Geweldig mooi gedicht. Met bewondering gelezen. Warme omhelzing. Peter. |
|
| Niniki: | Dinsdag, januari 24, 2006 00:33 |
| mooi Knuffie Nini |
|
| erje: | Dinsdag, januari 24, 2006 00:19 |
| erg mooi onder woorden gebracht maar als het eenmaal gaat dooien heb je vroege en laatbloeiers er zijn er zelfs bij die nooit zullen bloeien, gun jou er eentje nog in de knop zodat jouw bevroren tranen echt ontdooien liefs erje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Riann | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 24 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||