De liefde hervonden
Het was de liefde die met mij speelde
niet de eenzaamheid die mij verveelde
ik begeerde het vrouwenhart als mijn eigen
haar kloppen was mij meer dan haar hijgen
ik zocht hartstocht van kleurvolle wangen
die mij als ziekte bezaten of hielden gevangen
de eindeloze gevechten, o hoe heldhaftig
van geweten en verstand, zo daadkrachtig
ik zocht zedeloos, driest van de liefde
negeerde de klanken van zij die griefden
o hoe kan een hart toch zo harteloos zijn
dat het niet breekt voor een vrouw in pijn
ik weet niet wat mij scheelde
o het was de liefde die met mij speelde
Het gewis van de nacht werd het ongewis
van de dag, die altijd komende is
zekerheden verdwijnen bij afscheid en verdriet
het was de overwinning die ik al spoedig achterliet
steeds meer leegte vulde mijn hart
had ik liefde met hongerzucht verward?
toen kwam daar de spijt en het lamlendige berouw
mijn geloof in de ware als pardon voor de vrouw
en sinds heb ik er geen meer bemint
en wacht ik braaf tot het spel weer begint
van kloppende harten en verlegen blikken
van ademnood en stroeve slikken
tot zij lacht, en koortsig rilt
O het is de liefde die weer met mij speelt!
F.