(LR)Jou schoonheid waardig
in een tijd die fel verlicht
en zacht strelend de secondes tikt
secondes die ik tel
tot de nachten zijn geweest
die koud en eenzaam waren
koud en eenzaam, donker
wachtend tot de zon komt
die mijn hart steeds doet ontdooien
mijn bevroren hart
gebroken en versplinterd
verloren van de wereld
die mij eens vijandig was
nu vergroeiend tot de liefde
die jou schoonheid waardig is
24-01-06
Reacties op dit gedicht
| kim_zegt**: | Woensdag, januari 25, 2006 01:09 |
| Mooi gedicht, en je kan toch altijd vertrouwen op jezelf en je warme hart. Ehh, nu dringt een gedachte zich aan me op; Pas op dat het niet te heet wordt, voordat alles gaat smelten en weglekt op vervelende manieren...Nou goed.. euhm, laat maar..Ik moest maar gaan slapen.. Veel rust en mooie dromen gewenst deze nacht en niet te lang secondes meetellen he?, de tijd raakt de tel niet kwijt, en de zon is nooit te laat om je te wekken. Kusszz Succes op de ladder, |
|
| MayadeBij*: | Dinsdag, januari 24, 2006 22:50 |
| Koud zeker :) (ik stem voor winterslaap onder een lappendeken van snorrende schaapjes ;) Mooi geschreven, | |
| Sifra.K: | Dinsdag, januari 24, 2006 22:34 |
| Mooi Liefs, Sifra |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Benjamin de Rooy |  
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 24 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||