de winter traint zijn stembanden
een lied van kille noten maakt
het sprookje verrassend eenzaam
de wandelaar waagt
zich stiekem op glad ijs
een dunne laag een bleke zon
en enkele dappere volgelingen
rond zijn voeten
terwijl de vijver
huivert in haar ijzige zelf
vinden eenden hun weg
naar elkaar tussen
broodkruimels
ligt er hoop
in koude dagen
Augustijntje: | Woensdag, januari 25, 2006 18:40 |
heel mooi! x! |
|
Mathilde: | Woensdag, januari 25, 2006 08:42 |
geweldig! liefs, mathilde |
|
poky: | Woensdag, januari 25, 2006 07:36 |
prachtig gedicht,heel graag gelezen,poky | |
Artifex: | Woensdag, januari 25, 2006 06:48 |
Echt heel mooi, graag gelezen. Liefs, Artifex. |
|
Annemieke van der Ven: | Woensdag, januari 25, 2006 06:00 |
prachtig Annemieke |
|
Renate-td-: | Woensdag, januari 25, 2006 00:56 |
Ja, schitterend. En wat een slotzin, top ! liefs, |
|
wijnand.: | Woensdag, januari 25, 2006 00:37 |
schitterend | |
Auteur: Edwin van Rossen | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 25 januari 2006 | ||
Thema's: |