kind, eenzaamheid
kind
vertrokken gezichten van pijn
gesloten deuren van angst
tastbaar,zichtbaar
en alle grote woorden
vallen in een donkere diepte
gerimpelde handen
van jonge ouderdom
bloedende harten
een te zwaar leven
onbegrijpelijk dichtbij
toch zo ontzettend ver weg
scherven
gebroken dromen
woede
in stukken op de grond
de schoonheid
van wat kind had geheten
vervangen
gevangen
verborgen
in de eenzaamheid
kapotgemaakt
in de openbaring van datgene
dat liefde heet
Reacties op dit gedicht
| ~~~eilahtan~~~: | Woensdag, januari 25, 2006 11:39 |
| wauw eentje om trots op te zijn heel mooi met zoveel gevoel liefs nathie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: A-live | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 25 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||