Kletsende regen …

Een dagje vrij,
griffelen in een gemakkelijke fauteuil,
buiten regent het pijpenstelen.

Ontspannende verveling
verbonden aan een ongemakkelijk gescheiden zijn
van de vrucht onzer bestaan.

Apathisch turen naar de regendruppels op het raam,
die met tikjes klevend pletsen tegen het glas en uitdeinen
in een lange sliert met onderaan een waterzakje.

Zoeken naar verbondenheid.
Zou er in het verre land waar de bloem van onze harten
leeft op de teelaarde van misprijzen en onbegrip ook water op de ruiten kletsen?
Wie weet,
zijn we verbonden en worden beider gedachten geleid langsheen het water.

Naar buiten stappen en proeven,
proeven van een regendruppel
en de smaak van een bloem waarnemen,
dus toch …


Therssen Marc