Wij
Wij
Twee jaar en zeven maanden
waarlijk een nieuw record
ik heb er nooit echt bij stilgestaan
dat jij al zolang voor mij zorgt
Ik zie jou zo graag
maar dat toon ik niet altijd
ik ben me ervan bewust
en ik wil jou ook niet kwijt
Onbenulligheden durven zich weleens op te stapelen
tot ware hindernissen
maar zelfs doorheen een lach en een traan
laten wij ons daar niet aan klissen
Kortom, jij geeft mij de nodige aandacht
en laat mij mijn ware 'ik' kennen
jij toont mij op die manier jouw ware pracht
misschien moet ik je maar eens meer gaan verwennen
Reacties op dit gedicht
| sensible: | Zaterdag, januari 28, 2006 11:19 |
| wel ironisch... je doet me net beseffen wat ik allemaal kwijt ben... ik heb zoveel opgegeven... en waarom? i don't know really... probeer eens 4 jaar en 5 maanden... | |
| sensible: | Zaterdag, januari 28, 2006 10:56 |
| je hebt gelijk, pak ze maar es goe dicht, ze verdient het... succes ;) |
|
| Nemesis: | Woensdag, januari 25, 2006 23:03 |
je verloochent de naam waaronder je schrijft |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Socrates | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 25 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||