Had ik vleugels
dan zou ik vliegen
naar de wereld uit mijn droom,
om dan nooit meer te ontwaken,
maar de wolken aan te raken,
in een hemel van kristal,
over het allergroenste dal,
langs de schitterendste ster,
zou ik vliegen, heel ver weg.
Had ik vleugels om te vliegen
naar die verre horizon,
dan hield niets me hier nog tegen;
geen hitte en geen regen,
geen vermoeidheid, angst of pijn;
niets, nee niets kreeg me nog klein
op mijn lange, lange reis
naar het hemels paradijs.
Reiger: | Donderdag, januari 26, 2006 06:55 |
Mag ik met je meevliegen dan? Bijzonder mooi beschreven.... |
|
Auteur: Sirena | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 25 januari 2006 | ||
Thema's: |