In mijn hart...
In mijn hart...
Mijn woorden reiken niet verder
dan de doffe klanken in een stil refrein
van eenzaam en verbitterd zijn
Ik proef de bittere smaak
in de lucht om me heen
een smaak van afgunst en haat
van pure angst en kwaad
Mijn ogen glazig leeg en toch vol verdriet
ze zingen elk hun droevig lied
In mijn hart regent het watervallen
van wrange tranen
ze beminnen de stilte
mijn pijnlijk verlies...
Mijn woorden reiken niet verder
dan de doffe klanken in een stil refrein
van eenzaam en verbitterd zijn
Ik proef de bittere smaak
in de lucht om me heen
een smaak van afgunst en haat
van pure angst en kwaad
Mijn ogen glazig leeg en toch vol verdriet
ze zingen elk hun droevig lied
In mijn hart regent het watervallen
van wrange tranen
ze beminnen de stilte
mijn pijnlijk verlies...
Reacties op dit gedicht
| pramodah: | Zaterdag, november 03, 2001 17:17 |
| mooi...........waar heb jij zo lang gezeten .......... liefs pramodah |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Laurake | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 03 november 2001 | ||
| Thema's: | ||