De rode dwerg
Heel, heel hoog staat een ster
hij staat heel, heel erg ver;
ver bij ons vandaan
je ziet hem nauwelijks staan.
Een ster net als iedere andere ster
die we `s avonds zien heel ver
Reeds duizenden jaren is men aan het turen
en de sterren aan `t begluren.
Maar steeds moesten zij er aan wennen
om aan kosmos hun meerdere te erkennen.
Doch nu hebben zij `t voor elkaar
de lang gezochte ster staat daar.
De computers gaven het aan
dat op acht lichtjaren hier vandaan
zich daar een ster met leven bevind
de astronomen gingen door het lint.
Die ster, die heeft hen de hoop gegeven
dat de mens op die ster zullen kunnen leven.
en kunnen zij van die computers op aan
dan zal de mens naar die tweede aarde gaan.
De toekomst ligt in de kosmos
die gedacht laat hen niet meer los.
Weg van dit aards gedoe
dat is de mens reeds heel lang moe.
Zij slaan reeds aan `t fantaseren
en beginnen in gedachte al te selecteren
wie mee mag naar die nieuwe planeet
die Rode dwerg heet.
Want alleen voor heel veel geld
ontkomt men aan `t aards geweld.
Enkel kapitalisten kunnen `t zich veroorloven
zij die de mensheid bestelen en beroven.
Maar als die allen zijn gegaan
zal er hier nooit meer machtswellust bestaan
Dan is het zeker en gewis
dat het hier een paradijs op aarde is.
DdJ.
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Donderdag, januari 26, 2006 10:36 |
| Hopend verlangend verhalend mooi. Liefs, sunset |
|
| mamsiemomo: | Donderdag, januari 26, 2006 09:23 |
| Prachtig geschreven! Liefs, Mo | |
| scientist: | Donderdag, januari 26, 2006 01:50 |
| Geef mij maar een witte reus... toch wat warmer! ;) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Dolf de Jong | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 26 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||