chichi: | Donderdag, november 15, 2001 15:40 |
Ik denk wel dat je vergeven wordt...ben ik heel zeker van...but don't make me cry!! Dit roept echt gevoelens op...en ik denk wel bij iedereen... mooi mooi mooi mooi mooi!!! xxx chichi |
|
Mijpeke: | Dinsdag, november 06, 2001 11:17 |
Lieve Bompa, Ik krijg hier echt tranen van in m'n ogen zulle en je weet, ik krijg liever een glimlach op m'n gezicht want dat huilen, dat doe ik niet zo graag. Ik zou je nooit vergeten en dat wil ik ook niet! Zeg, wat denkt gij wel??!! ;) Er zijn zoveel mensen die om je geven en die heel veel van je houden. En hoe kunnen wij zo'n prachtmens, die voor mij heel heel heel veel betekend ooit vergeten? En dat vergeven gedoe, dat is toch al allemaal opgelost? Jij hebt een plaatsje in mijn hartje g |
|
maneschijn: | Maandag, november 05, 2001 12:33 |
hey lieverd.. ons mammie heeft hier heeeeeeeeel erg groot gelijk.. altijd en ever zullen er twee roosjes bij je staan.. en jou vergeten?? ben je helemaal gek geworden?? dat zou ik zelfs als ik het zou willen, niet kunnen.. je bent te diep in mijn hartje gegrift.. en jou vergeven? bij mijn weten heb je nooit wat fout gedaan.. je doet steeds wat je het best lijkt.. en meer kan je heus niet.. hoeft ook niet.. dit is trouwens een heel mooi gedicht lieverd.. maar zoals |
|
Steven Vermeulen: | Maandag, november 05, 2001 11:09 |
als die iemand echt om je geeft, dan zal die wel aan je denken. | |
catharina: | Zondag, november 04, 2001 12:17 |
kijk ik heb zo'n dag dat ik niet typen kan....ohhhh mis hier en daar een e..:-) sorryyyy hahahahaha | |
catharina: | Zondag, november 04, 2001 12:16 |
och pramodah...elkaar liefhebben is elkaar vergeven en steunen...ieder heeft wel eens en sombere dag..en dag dat alles anders loopt..maar dan sta je op en wet je dat er vel mensen zijn die aan je denken...in het leven en in de dood...maarre hou het nu nog maar heel lang op leven hoor..je bent een lieverd! kan me niet voorstellen dat jij eht iemand pijn kan doen egggg niet!!! lieve knuffel van mijhijj cathje |
|
Robski: | Zaterdag, november 03, 2001 22:48 |
Heel mooi Pramodah.. maar hopelijk zoals hieronder al gezegd... komt dat eind pas over een heeeeeel lange tijd... Liefs, Rob |
|
Sheena: | Zaterdag, november 03, 2001 21:39 |
Vergeten is verloren, is de echte dood ... Maar wie kan een mens als jij ... ooit nog vergeten ??? Mijn beloftes kom ik na, en ik ken een klein manestraaltje, die dat ook doet ! Al zou iedereen je vergeten, er staan voor immer, twee rozen op je graf ..... Maar getver daar gaan we nu echt niet aan denken oen, grrrrrrr !! take care, Sheena |
|
dikkertjedap: | Zaterdag, november 03, 2001 21:16 |
Wow, Pramodah, dit is onverwacht triest! Waarom zover vooruit te denken, nu al rouwen om wat je eens verliest? Laat de zon en haar lach jou toch voltanken.... Groet, dd |
|
Juva: | Zaterdag, november 03, 2001 21:12 |
brrr, bangelijk triestig mooi. | |
Linda : | Zaterdag, november 03, 2001 20:25 |
*snik* mooi... | |
vangheluwe linda: | Zaterdag, november 03, 2001 19:06 |
wie kan jou nou vergeten,ik niet in ieder geval. liefs linda |
|
car: | Zaterdag, november 03, 2001 18:36 |
Lieve Pramodah, veel liever geef ik bloemen in het leven een @}--'--,-- voor jou wie zou jou nou niet je menselijkheid nou vergeven Ik hoop dat degeen voor wie het gedicht is geschreven dat ook doet liefs car |
|
Caroline Maas: | Zaterdag, november 03, 2001 18:25 |
Wauw, zeer heftig en intens gedicht! Mooi verwoord, maar wel... Pijnlijk... Liefs, Caroline |
|
Auteur: pramodah | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 03 november 2001 | ||
Thema's: |