verdrietig
ik kijk naar buiten met tranen in me ogen,
ik kijk naar de mensen die voorbij lopen
ik hoop dat een van die mensen mijn tranen ziet
de tranen van pijn en van verdriet
tranen van eenzaamheid
maar niemand ziet mijn tranen
niemand ziet het verdriet
die jij in mijn hart achterliet
weggelopen van alle pijn
nooit meer lopen met verdriet
ik wil weer kunnen lachen
ik wil weer kunnen praten
maar iemand zoals jij kan het niet laten
het verdriet breng je terug en ook de pijn
jij laat mij weer eenzaam zijn
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: angel from heaven | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 26 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||