uren van verdriet
uren van verdriet gaan voorbij.
daar zit ik dan helemaal aleen op de brug,
mijn lievelingsplek.
s'avonds als alle lichtjes branden heb ik daar een mooi zicht.
dan sta ik op ik moet naar huis toe,
dwarelend loop ik naar huis alleen en verdrinkend in mijn verdriet.
daar zit ik dan helemaal aleen op de brug,
mijn lievelingsplek.
s'avonds als alle lichtjes branden heb ik daar een mooi zicht.
dan sta ik op ik moet naar huis toe,
dwarelend loop ik naar huis alleen en verdrinkend in mijn verdriet.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: moike | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 03 november 2001 | ||
| Thema's: | ||