Het afscheid kwam sneller dan ik dacht...
dit had ik niet verwacht.
de uren ze kruipen voorbij..
Ik verlang naar jou..maar waar ben jij?
Dan bel je me- even snel...weinig tijd.
Ik heb je al zo vaak gebeld..klinkt dan jou verwijt..
Dan woorden die ik niet horen wil...
Mijn hart huilt en ik wordt stil..
Ik voel dat het einde is gekomen...
Een eind aan mijn hoopvolle dromen..
Terwijl ik dit schrijf komt alles naar boven....
O God hoe kan ik nog ergens in geloven?
Tranen glijden van mijn gezicht..
Hier op dit voor jou geschreven gedicht...
Ik wil jou geen verwijten maken ook al doet het me pijn..
De liefde is voor mij niet weggelegd..dat zal het zijn.
Ik zal je missen mijn schat..
en koester de momenten die we hebben gehad....
Even sluit ik mijn ogen..proef jouw kus....
jou armen om me heen...
Mijn tranen branden..een brok in mijn keel..