Onbetrouwbaar, in de war...
De waarheid blijft hier onbesproken,
Maar de leugens zijn hier met een doel.
Om jou uit mijn buurt te krijgen,
Voor een rustiger gevoel.
Last van slapeloze nachten,
Met jou onderaan mijn raam.
Schreeuwend op de deuren bonken,
Dat je hier niet weg zal gaan.
Huilend lig ik in mijn bedje,
Hopend dat jij gauw vertrekt.
Baksteengooiend door mijn ramen,
Schreeuwend, zonder enig respect.
Afgevoerd door de politie,
Sta ik huilend in de kou.
Twijfelend of ik nu nog wel,
De mensen om mij heen vertrouw...
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: UniQue* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 26 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||