Vragen naar de bekende weg..
De zon neemt haar wakende functie
En ontsluiert zich over mijn schaduw
Geborgen en verborgen ben ik
In haar armen als een wenend kind
De nacht maakt zijn entree
En als kanonschoten slaat het in
Geketend en getekend voor jou
Neergeslagen door de waarheid
Welke vraag rest er nu, nu
De zin van het leven helder is
Of is dit slechts vragen
Naar de o, zo bekende weg..
Reacties op dit gedicht
| xavion: | Maandag, juli 24, 2006 02:31 |
| Zulk talent stopt toch niet met schrijven mag ik hopen... |
|
| xavion: | Zaterdag, februari 11, 2006 17:21 |
| Een zwijgend antwoord zegt voldoende... Lieve liefs, XaVioN |
|
| Ninandra: | Zondag, januari 29, 2006 13:11 |
| Whow. jaa, whowww! Deze is heel mooiiiii! Die woordspeling.. en t beeld dat je schept. Echt, serieus mooi lieverd. Diep :) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Phoweyk | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 26 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||