De donkere tijden zijn aangekomen
Beseft haar moeder op een dag
Het zijn meer nachtmerries dan dromen
Het is haat in plaats van een lach
De harde muziek dreunt door naar beneden
Haar moeder komt klagen
Het meisje lijkt tevreden
Waarom? Zal ik een gokje wagen?
Ze zit op een moment in haar leven
Waarin ze haar zo onzeker voelt
Haar eigen mening niet goed kan weergeven
Niet kan zeggen wat ze bedoeld
Ze is ontevreden en word kwaad
Word gek van de mensen om haar heen
Ze wil dat iedereen haar met rust laat
Graag is ze het liefst alleen
Om haar tranen te laten gaan
Zichzelf snijden, denken over zelfmoord
Meisje waar denk jij nou aan!
Doe niet gek, word niet gestoord
Op school komt iemand op haar af
Begint wat met haar te praten
Het is eigenlijk best heel maf
Hij zegt dat hij haar met rust zal laten
Het meisje loopt achter hem aan
Vraagt wat hij nou precies bedoeld
Hij gaat voor haar staan
En zegt dat hij precies hetzelfde heeft gevoeld
Het meisje denkt: Wat heb ik nou gedaan
Zegt tegen de jongen hele andere zinnen
‘Je weet niets van mijn bestaan!’
Ze denkt: ‘Deze strijd die ga ik winnen’
Maar onprettig voelt ze haar
Ze snapt zichzelf niet meer
En de jongen heeft het voor elkaar
Hij praat met haar, steeds weer
Hij laat haar dingen beseffen, dingen snappen
Waarom we het negatieve aantrekken
De verkeerde kant uit stappen
En ons gevoel niet meer kunnen wekken
Maar dat er iemand moet wezen
Die je uit de ellende haalt
Die je gedachtegang kan lezen
Die jongen die daar staat, hij straalt
Iemand die jou door en door kent
Die jou naar het positieve laat kijken
Die weet wie jij werkelijk bent
Zodat je weer op jezelf gaat lijken
Wees jezelf, jou eigen mening telt
Zoek op wie jij mag wezen
En ik hoop dat ze die jongen nog eens belt
En dat mensen deze woorden mogen lezen
Deze moedige jongen, was hij maar overal
Want er zijn zoveel mensen die de fout in gaan
Ik hoop dat hij nog veel mensen vertellen zal
Wat ze kunnen bereiken met hun bestaan