depressie
soms voel je je verlaten en alleen
ook al zijn er anderen om je heen
't is alsof je ergens onderweg
stukjes vanjezelf bent verloren
't voelt alsof je wereld onder
je voeten is weggeschoven
je wilt je niet laten gaan
en grijpt die laatste strohalm aan
op je laatste krachten en een diepe wil
ben je teruggekrabbelt,
met heel veel pijn,heel veel moed
en menig zucht
is het jou uiteindelijk toch gelukt...
ook al zijn er anderen om je heen
't is alsof je ergens onderweg
stukjes vanjezelf bent verloren
't voelt alsof je wereld onder
je voeten is weggeschoven
je wilt je niet laten gaan
en grijpt die laatste strohalm aan
op je laatste krachten en een diepe wil
ben je teruggekrabbelt,
met heel veel pijn,heel veel moed
en menig zucht
is het jou uiteindelijk toch gelukt...
Reacties op dit gedicht
| erje: | Vrijdag, januari 27, 2006 23:50 |
| ja soms kan het wat tegenvallen maar als je dan uit dat dal kan kruipen kan je gelukkig weer verder liefs erje |
|
| Dirk Hermans: | Vrijdag, januari 27, 2006 18:46 |
| heel mooi en krachtig neergezet blijven er in geloven Liefs Dirk | |
| switi lobi: | Vrijdag, januari 27, 2006 17:04 |
| Ach.......gelukkig weer opgekrabbeld,dikke kus! Liefsliefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: poky | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 27 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||