Verhaaltje
houterig stapje
waar ga je naar toe
tonen krekels werkelijk de weg
naar wijze lessen
podiumplezier
liever rijk en beroemd
dansen en vertier
gekooid alhier
liegend
groeien ontvoerde neuzen lang
als feeën spreken over deugdzaamheid
en bekoorlijkheid
aangetrokken
door blijvend avontuurlijk vermaak
benauwd het geweten
eerlijk weten
doorgezette leute en plezier
verdwenen snel in kommer en kwel
oren en staarten groeiden wel
ezelsbang levenslang
zee neem mij mee
naar mijn oude vader
gevangen in de buik
stook op die wal…spuw uit vis
vechtend tegen golvend water
gedragen op warme handen
uiteindelijk in veiligheid
uitgeteld op het bed
zei dat zwaaiende blauw
word wakker jij zo dapper
jij bent niet laf
het is daar dat zij het leven gaf
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Zaterdag, januari 28, 2006 20:53 |
| das weer eens wat anders se! knufliefs--hiljaa-- |
|
| Diane: | Zaterdag, januari 28, 2006 13:24 |
| Prachtig Liefs Diane |
|
| Innerchild: | Zaterdag, januari 28, 2006 10:45 |
| Als snap ik er niks van ... toch heeft het 'iets' ... het feeërieke heb je in ieder geval wel overgebracht ! Liefs, Innerchild |
|
Over dit gedicht
| Auteur: kriekske | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||