ik vond de moed niet
niet gesproken woorden
op het puntje van men tong
die aan jou toebehoren
maar die ik steeds verdrong
woorden als glas zo breekbaar
gebroken in men mond
voor eeuwig onuitspreekbaar
omdat ik de moed niet vond
op het puntje van men tong
die aan jou toebehoren
maar die ik steeds verdrong
woorden als glas zo breekbaar
gebroken in men mond
voor eeuwig onuitspreekbaar
omdat ik de moed niet vond
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Dinsdag, november 06, 2001 23:23 |
| Onthoud ze toch maar, je zult ze nog eens goed kunnen gebruiken. Wat je op een keer hebt laten liggen, doe je in een vergelijkbare situatie juist wel. |
|
| Danielle: | Maandag, november 05, 2001 09:47 |
| Heel mooi. Dit gedicht doet me wat.. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: danuscha | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 november 2001 | ||
| Thema's: | ||