Verrukt van jou
Verrukt van jou...
Ik plaats een wijnfles op je tafel.
De randen zijn vlijmscherp,
De bodem is eeuwig zacht.
Ik ben niet eens genodigd maar
je neemt me erbij.
Verrukt van jou, jij ook van
mij
geen vraagtekens in mijn zinnen,
geen aarzeling in de woorden
die je opdroeg aan mij
Verrukt van jou,
die zalige -Ik
die vluchtige -JIJ
Verrukt van jou, jij ook van mij
?
Ik plaats een wijnfles op je tafel.
De randen zijn vlijmscherp,
De bodem is eeuwig zacht.
Ik ben niet eens genodigd maar
je neemt me erbij.
Verrukt van jou, jij ook van
mij
geen vraagtekens in mijn zinnen,
geen aarzeling in de woorden
die je opdroeg aan mij
Verrukt van jou,
die zalige -Ik
die vluchtige -JIJ
Verrukt van jou, jij ook van mij
?
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Ellen Verspeeten | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 november 2001 | ||
| Thema's: | ||