Lieve Papa,
16 jaar geleden liet je me alleen…
Na een jaren lang ziektebed maar toch vond ik het gemeen…
Er is in tijd al zoveel gebeurd…
Mijn hard is al een aantal keren in tweetjes gescheurd…
Ik had je advies en raad zo hard nodig…
Dat van anderen was overbodig…
Ik had je zo nodig maar je was niet hier..
Maar toch onder tussen had ik ook wel plezier…
Maar het gemis blijft, zelfs naar zoveel jaar…
Sommige mensen vinden dat maar raar…
Mijn kinderen hebben je nooit gekend,
Dat vind ik jammer wand je was een wereld vent…
Maar als ze naar mij kijken zien ze ook jou…
Wat ik ben sprekend jou ook al ben ik ondertussen een volwassen vrouw…
Ik heb dezelfde houding en streken..
En tegen de kinderen geef ik dezelfde preken,
Maar toch papa mis ik je nog elke dag..
Je advies en je vrolijke lach…
Ik blijf van je houden ook al ben je niet meer hier…
En wat anderen daar over denken interesseert me geen tier…
| chocaatje: | Vrijdag, februari 03, 2006 15:17 |
| Ja verdriet en missen blijft,wa een ander er ook van vind.Sterkte liefs mieke | |
| cest-moi: | Zaterdag, januari 28, 2006 16:05 |
| you go girl.. laat anderen maar lekker denken wat ze willen.. Dat jij van je vader houd is iets heel moois en dat kan niemand van je afpakke!!! veel liefs cest-moi ps: thnx voor je reactie |
|
| Auteur: MyLove4You | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||