Op een dag streek zij voor mij neer

Daar op het open plekje bij het meer

Met haar lange blonde engelenhaar

Raakte ze bij mij een gevoelige snaar

Een blik in haar ogen en ik was gehypnotiseerd

Vanaf dat moment heeft ze mijn leven geregeerd

Een blik in haar ogen en ik was direct verliefd

Ze was een echte hartendief

Telkens als ik haar weer zie

Denk ik: “Dat kan toch niet?”

Ik streelde haar zachtjes en zo teder

Haar huid was zo zacht als veder

Voor haar wilde ik alles doen

Alles voor die ene zoen

Vertelde ze me maar wat ik doen kan

En ik was voor haar de man

De liefde met haar bedrijven was goddelijk

Maar tegelijkertijd helaas ook onmogelijk

Zij is een engel en ik maar een mens

Maar bij haar zijn is alles wat ik me wens

Maar als ze gaat blijft haar warmte bij mij

Maar als ze sterft blijft haar liefde me altijd bij

En wanneer ik huil, huilt een deel van mij maar

En de andere helft lacht met haar

Ze is de mooiste, de liefste, hartstochtelijk en spontaan

En ik zweer ik laat haar nooit, nee nooit, meer gaan

Want als je eens met een engel bent gegaan

Dan weet je dat ze echt bestaan