Dicht, voor een zwaan
Ik kocht een zwaan en componeerde een lied.
Dan leerde ik haar zingen.
Het heeft jaren geduurd, en veel verdriet,
voordat zij het kon, die dingen.
Maar het lied dat drong door merg en been.
Het lied van die zwarte zwaan.
Steeds schiep het droefenis om zich heen,
blijdschap verdween van de baan.
Het had geen refrein, geen terugkerende tekst.
Eigenlijk geen begin, noch einde.
Voor velen leek de melodie wel behekst,
een orakel waar de tekst wat verfijnde.
Nu gaat het rond, en wordt overal gespeeld,
dat lied, een compositie voor zang,
dat eerst door een zwaan werd gekeeld,
maakt nu de hele mensenheid bang.
Dan leerde ik haar zingen.
Het heeft jaren geduurd, en veel verdriet,
voordat zij het kon, die dingen.
Maar het lied dat drong door merg en been.
Het lied van die zwarte zwaan.
Steeds schiep het droefenis om zich heen,
blijdschap verdween van de baan.
Het had geen refrein, geen terugkerende tekst.
Eigenlijk geen begin, noch einde.
Voor velen leek de melodie wel behekst,
een orakel waar de tekst wat verfijnde.
Nu gaat het rond, en wordt overal gespeeld,
dat lied, een compositie voor zang,
dat eerst door een zwaan werd gekeeld,
maakt nu de hele mensenheid bang.
Reacties op dit gedicht
| joly: | Zaterdag, februari 04, 2006 23:11 |
| Toch vind ik het zwanenballet prachtig, evenals je gedicht, wel een heel karwei zo te lezen. Krijgen we nog van dat? Liefs |
|
| Roo$je: | Zondag, januari 29, 2006 13:32 |
| heej, heel mooi geschreven! Maakte me even stil! Bedankt voor de reactie op mijn gedicht, die vond ik heel lief! Liefs, Roo$je |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jure | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 28 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||