Jij
Je probeert me steeds aan te kijken
Je blauwe ogen proberen de mijne te vangen
Ik voel me dan ongemakkelijk
Ik zal je ogen blijven ontwijken
als je me recht in de ogen wil aankijken
mijn ogen zijn meestal gesloten
want in m'n ogen ligt mijn verleden opgesloten
dat moet je niet te weten
Brengt alleen maar verdriet naar boven
En ik zou het veel liever vergeten
In mijn ogen zie je alles wat er in mij is
mijn vreugde maar ook mijn verdriet pijn en gemis
Mijn ogen veraden je ook al wil ik dat niet
Mijn vreugde Mijn pijn en verdriet
Laat me in mijn eigen kleine wereld
Die ik niet wil en kan delen
Geniet van mij in mijn goede dagen
Zonder om in mij ogen te kijken
En om naar mijn verleden te vragen
Reacties op dit gedicht
| [zwarte engel]: | Maandag, juni 11, 2007 11:23 |
| ..moeilijk, pijnlijk *ik hoop dat het inmiddels beter gaat* |
|
| hiljaa: | Zondag, januari 29, 2006 14:08 |
| maar het is moeilijk het verleden te vergeten ! geef het een platske!!! knufliefs--hiljaa-- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Freyja | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||